Röportajdan önemli kesitler:
Bir rolde aradıkları ve oyunculuk üzerine: "Rolün büyüklüğü küçüklüğü benim için önemli değil. Bir rolü canlandırmak için başrolde olmam gerekmiyor. Karakteri sevmem lazım. Her zaman filmlerde rol almak istedim. Bu mantıklı geliyordu, çünkü sürekli annemi babamı rol yaparken görüyordum. Setlerde büyüdüm. Sihirli bir dünyaydı. Asla bir B planım olmadı. Tamamen içgüdüsel bir şeydi. Bunun için bir eğitim görmedim."
Grinin Elli Tonu hakkında: "Gri ile gurur duyuyorum. Kendimi filmden uzaklaştırmak gibi bir niyetim yok. Daha fazla filme rol almaya devam ettiğim sürece insanlar yaptığım işlerin çeşitliliğini görecektir. Gri, benim için farklı kapılar açtı mı? Evet. Artık daha fazla insan beni tanıyor."
Rol aldığı filmlerde aradığı unsurlar üzerine: "Günlük hayatımda her an güzel görünmüyorum. Kimse görünemez. Bu yüzden realist filmleri seviyorum, beni cezbeden şey bu oluyor."
New York'a taşınması hakkında: "Gri vizyona girdikten birkaç hafta sonra taşındım. Basın görüşmelerini bitirdiğim günlerdi, yeni taşındığım bir şehirde bomboş bir daireye adım atmıştım. Ailem yoktu, koltuğum yoktu, hatta bir yatağım bile yoktu. Kendimi rahatına alıştırdığım bir eve dönmek güzel olabilirdi tabii ama bu durum da aynı zamanda çok iyi geldi. Çabucak alışmam ve kendimi kanıtlamam lazımdı."
Hollywood film sektörü hakkında: "Neden filmlerde daha fazla kadın oyuncuya yer verilmiyor? Neden annem artık filmlerde rol almıyor? O müthiş bir aktristir! Neden artık büyük annem filmlerde rol almıyor? Bu sektör lanet olsun ki çok acımasız. Ne kadar güçlü olursanız olun gün geliyor ki istenmediğinizi hissetmeye başlıyorsunuz. Bu çok saçma ve insafsızca."
Oyunculuğu devam edip etmeyeceği hakkında: "Ne zaman kendimi kötü hissetsem bu işi bir daha yapamayacağımı düşünmeye başlıyorum. Bu duygunun ne olduğunu bilmiyorum fakat kesinlikle böyle hissediyorum."
*Çeviri blogumuza aittir, başka yerlerde paylaşırken linkle kaynak belirtin lütfen.
Dergi resimleri
